
Terugblik op 2025 — een jaar in mijn atelier of shop tussen draadjes, dromen en mijn klanten
Terugblik op 2025 — een jaar in mijn atelier, tussen draadjes en dromen
Er zijn van die jaren die zich niet luid aankondigen, maar die een zacht spoor achterlaten.
2025 was er voor mij zo één.
Een jaar dat me meenam — stap voor stap in mijn shop, steek voor steek in mijn atelier— maar vooral naar een dieper vertrouwen in mijn vak, mijn gevoel en in mezelf.
Mijn atelier voelde dit jaar vaak als een cocon, een warm dekentje. Mijn shop als een plek van thuiskomen, samen met mijn handgemaakt en mijn klanten.
Plekken waar de tijd net iets anders liep, trager misschien, maar vol warmte.
Waar een kop dampende koffie naast een hoopje stof lag of op mijn toonbank koud werd, waar de schaar of mijn bril altijd nét iets verder lag dan ik dacht en waar mijn ideeën soms tegelijk opborrelden.
Het was een plek waar ik mezelf opnieuw echt ontmoette als maker van babykleding, maar ook als Rita: mama, vriendin, partner, luisterend oor, adviesgever, enz...
Wat 2025 mij bracht — in kleine stukjes en zachte bewegingen
Wanneer ik nu terugkijk, merk ik dat mijn groei zich vooral verschool in die ogenschijnlijk eenvoudige momenten. Alsof ik pas achteraf zie hoe alles op zijn plek viel of valt.
Bewuster, zachter, duurzamer
Ik merkte dat ik steeds vaker wilde vertragen.
Niet meer zo snel rennen naar het volgende, maar even vasthouden en genieten. Goed opnemen wat ik realiseerde, waar ik voor stond en waar ik van betekenis kon zijn voor mijn klanten.
En telkens weer voelde ik: ja, dit doet zoveel deugd om alles ruimte en adem te geven.
En ja, het kost tijd, veel tijd om te verbinden en om te genieten van wat is — maar het levert zoveel warmte en rust op.
Produceren met zorg en in beperkte oplage en tijd nemen voor de klanten. Uitdrukkelijk kiezen om met zorg en totaal niet opdringerig te verkopen maar net met plezier veel service te bieden en vooral mijn passie te delen.
En telkens opnieuw voelde ik een zachter tempo, rust en vooral zoveel warmte van de klanten. Het is immers zo fijn om begroet te worden door de voorbijgangers, om een klein babbeltje te doen met een ouder dametje, een plek te zijn waar eens om hulp wordt gevraagd,...
Ik koester heel hard elk contact.
Mijn eigen stijl die steeds duidelijker werd
Dit jaar kon ik gewoon nog uitdrukkelijker gaan voor mijn eigen stijl, eigen kleuren, eigen prints en vooral mijn geprefereerde ontwerpen. Mijn liefde, warmte en enthousiasme zijn dan zo voelbaar maar vooral zag ik veel zachtheid en engagement terugkomen van mijn klanten.
En ik zag, na wat sputtering van mijn gezondheid, terug een mooie verbinding met mezelf ontstaan.
Een maker met een handschrift dat niet schreeuwt, maar fluistert. Die gaat voor diepgang niet voor vlugge marketing.
De verbinding met mijn klanten — het allermooiste deel
Elke foto van een baby’tje in een van mijn pakjes…
Elke boodschap dat het zo comfortabel zit, of dat het “het lievelingspakje” werd…
Een berichtje over hoe zacht het stofje aanvoelt.
Deze gedeelde vreugde blijft me raken.
Het is bijzonder om iets te maken dat letterlijk warmte geeft aan een nieuw begin.
De stiltes — onverwachte inspiratiebronnen
Stiltes die ik kon ervaren als periodes van onverwachte inspiratiebronnen. Waar ik in aanvang wat onrustig kon zijn over de hoogtes en laagtes die typisch zijn voor ondernemen in een badstad, leerde ik de rustige periodes omarmen.
Periodes, waar er veel ruimte is voor inspiratie, creativiteit en vernieuwing. Maar waar er ook terug tijd kwam om actiever in mijn gezin te participeren, een hobby te hebben, tijd te nemen om te genieten in de natuur,...
Die zachte ruimte gaf me uiteindelijk meer dan ik dacht: nieuwe ideeën, nieuwe energie — maar vooral mildheid voor mezelf.

Samenwerken en groeien
Wat dit jaar ook bijzonder maakte, waren de samenwerkingen die soms onverwacht op mijn pad kwamen.
Kleine ontmoetingen, soms toevallig, soms gepland maar telkens met mensen die net zo veel liefde hebben voor ambacht, kwaliteit en het kleine als ik.
En het grote besef dat ik niet alles zelf hoef te doen, dat groeien niet betekent dat je harder moet gaan, maar dat je mag leunen op anderen, op gedeelde creativiteit en op elkaar aanvullen waar het nodig is.
Voorzichtig vooruit — met open handen
Nu 2025 zijn laatste dagen laat uitrollen, voel ik een ontzettende dankbaarheid.
Voor wat ik heb geleerd, gemaakt, losgelaten en vooral voor alle fijne gesprekken, contacten, vertrouwen en geloof.
Voor iedereen die mijn werk droeg, volgde, kocht of simpelweg gewoon binnen kwam in mijn shop.
En ik zou ik niet zijn als er al opnieuw ideeën voor 2026 borrelen.
Nieuwe stoffen, nieuwe kleuren misschien een kleine reeks waar ik stiekem al weken aan denk.
Maar dat mag straks komen.
Nu omarm ik eerst even dit jaar — precies zoals het was.
Op naar een nieuw jaar vol zachtheid, creativiteit en kleine wondertjes.
Mag 2026 een warm dekentje worden dat ons omhult met licht, liefde en nieuwe dromen in maatje mini.
28 november 2025



